/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 201.
    +6
    Babam iyi misin oğlum dedi annem ağlıyordu oğlum ne oluyor sana kuzum dedi bu işler başına nereden geldi.Bu sırada gözüm hocaya çarpmıştı hoca sanki morarmıştı gözlerini açtı ve o iç gıcıklatıcı kahkahayı patlattı bana bakarak dediğimizi ne zaman yapacaksın dedi ardından seni gidip geldi sanki hoca kendi içinde mücadele verecekti. Hoca kendi sesiyle dinlemeyin sakın onu dedi sizi öldürtecek sakın dinlemeyin. Sonra sesi gitti ve bir kahkaha daha patlattı ve bana bakarak bu hocaya güvenme kurtulamazsın bu olayı kendin tek başına çözeceksin yada öleceksin dedi araya kimseyi sokma. Babama döndü bizi yalnız bırakın dedi ve babamla annem sanki itiat eder gibi hemen odadan çıktı .Hoca ayağa kalktı ve iplerin adeta içinden geçerek kurtuldu bunlar beni tutamaz. Beni bu şekilde zapt edemezsin dedi.Git dediğimi yap ve mezara gittiğinde sakın ha bulduğun şeyi açma direkt bana getir hadi çabuk ol dedi saat 5.30 civarıydı ulan ben bu saatte nereye giderim ne yaparım mezarı nasıl bulurum. Bekleme diye bağırdı annen babanda yanımda çabuk ol.Koşarak çıktım evden annem babam dışarda kapı eşiğinde yere uzanmış uyuyorlardı hemen yola çıktım koştum koştum. Araba geçiyordu oradan şansa otostop çektim adam durdu sakallı sert bi adamdı bana bakarak nereye genç dedi abi merkez mezarlığına dedim adam bana bakarak ne yapacaksın la mezarda dedi evimiz orada abi dedim .Tamam aslan dedi daha fazla soru sormadan devam etti yola .Geldiğimizde saatler geçmişti sabah olmuştu yağmur yağıyordu koşa koşa büyük babamın mezarını buldum
    ···
   tümünü göster