***BÖLÜM 2 ***

-BEN; ozaman hem ben ailemle kalayım. hemde siz benim yanımda kalın dedim

-HAMiDE HANIM ; bak serkan oğlum biz burada hayatımızı kurduk biz seninle gelemeyiz ama zehra isterse gelebilir

-BEN; Zehra ne diyorsun ben burda kalamam. zaten yarın öbür gün açlıktan ölürüm

-ZEHRA ; Yorgo baba sende istersen gitmek istiyorum.

-YORGO; Ben izin veriyorum güzel kızım elbette gidebilirsin dedi. yalnız bir şartım var. serkan bak evlat dediğim gibi inançlarına dair herşeyden uzak duracaksın dedi

-BEN; tamam yorgo ba-ba-ba (ne diyeceğini şaşırarak) abi dedi.

-YORGO ; yorgo sormuştu yeniden ; nikahınızı bütün cin mensupları ve akrabalarımız karşısında tüm cin alemi üzerine yemin ederek hayatınızın sonuna kadar yanyana olup birbirinize sağdık kalıp yaşayacağınıza söz veriyormusunuz dedi...

-ZEHRA; (ifadesiz görünümüyle sevinirmişcesine) eveet gide bağırdı

bana sorulmuştu bu sefer aynısı;

-BEN; ( önce herşeyi bir daha düşünerek zorlanırcasına evet kelimesi süzüldü iki dudağımın arasından)

-YORGO; eveeeet artık özgürsün zehra dedi. serkan sende özgürsün dedi.

Ben şaşırmıştım özgürdüm artık . Özgür dediğine göre zehraylada görüşmücektim bidaha okadar sevinçliydimki ama bi anda yine annemin ağzından serkan serkan seslerini duymaya başlamıştım ama bu sefer ağlıyordu . Yine bi rüyanın içine dalıyordum sanki. uyanmadan önce ise şu sesi duymuştum;

- hocam baksana suyun üstünde yüzüstü yatmış ölmüş olmalı ailesini burdan uzaklaştırın dedi.

sonra birisi t-şhirt'imim arka yakasından beni tutarak kendine çektiğini hissettim ve hıııııııııı diye bir sesle suyun içinden çıktım . sonra annemin hemen bana sarıldığını gördüm. annem ağlıyordu. Serkan nasıl oldu olum bunlar nasııl diye çığlılar atıyordu.

hastaneye zütürüldüğümde oldukça iyileşmiştim sanki o yaşadıklarımın hepsi rüyaymış ve uyanmışım gibi olmuştu. Annem korkarak ve çocuğu değilmişim gibicesine bir soru sordu;