Merhaba beyler,size hayatımı gerçekten zindan eden olayları anlatacağım.inanın artık içimde tutmayacağım.

Başlıyorum beyler.Ben istanbulda yaşayan bir panpanızım.Bilen bilir burda eski cezaevi vardır Bayrampaşa.Herneyse yaklaşık 4 sene oluyor olaylar başlayalı,bir gece yaz gecesi cezaevinin önünden geçiyordum oralar ıssızdır o caddeler.Orda ki otobüs durağında beklerken 2-3 tane simsiyah insanda yanıma gelip oturdu.Otobüsle kardeşimi almaya gidip ordan ise Kırklarelide köyüme gideceğim,dedemin yanına.Birden bire hepsi bana bakmaya başladı.Ben biraz tırstım birader 3 tane adam bana bakıyor.Karanlıktı biraz ama sanırım göz bebekleri çok büyüktü.Ve ben baya korktum aga dedim noluyoruz dıbına koyayım.Sonra biri birden soru sordu 'Nereye gidiyorsun?' diye.Bende Eminönüne diyerek cevap verdim.Bizde oraya gidiyoruz dedi.Biraz rahatlamıştım normal bir biçimde iletişime geçince.Otobüs geldi ve binmek için ayağa kalktım bindim.Beyler onlar binmedi,gidene kadar beni izlediler öyle ve çok kısa süreliğine gözlerini kıpkırmızı gördüm.Beyler inanın böyle bir şey olamaz anlatılamayacak şekilde korktum.Otobüste gidiyordum da,köyde beni neler bekliyor hiç bir haberim yoktu.ilk olarak eve geldim ve kardeşimi aldım.Ve istanbul/Otogar'a giderek Kırklareline gidecek otobüse bindik.Gece yolculuğu olacaktı buda benim işime geldi,bütün yolculuk uyuyacaktım.Kardeşim sözümü dinler pek fırlama değil.Bindik otobüse ve başladı yolculuk.istanbul'dan cıkmaya başlayınca artık kırsal alanlar başlıyordu.Sabah çok güzel bir görüntü fakat gece oldukça ürkütücü.
Dinleyen olacaksa anlatayım beyler.içimde kalınca çok daha kötü oluyor.

Edit:Gençler burayı az şukulayında millet görsün,ricamdır.

--EDiT--:Sadece benim yazdıklarımı okumak için: http://www.incisozluk.com...en-hayat%C4%B1m/sahibi/1/