/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +9 -1
    ilk başta kapıya vuruluyor zannettim alacaklı gibi vuruyordu telefonun saatine baktım hemen saat gece 3.30 du bu saatte cama kim vurur dedim ve aklım başıma geldi ben 3.katta oturuyordum.Dua okumaya başladım 5 dakika ya yakın bildiğim tüm duaları okudum gözlerimi sımsıkı kapatıp ses kesildi. Cama hafiften yakınlaştım adımlarım kuş tüyü kadar hafifti perdeyi ilk biraz kestikten sonra elimi uzattım ses yoktu tam perdeyi çekecekken cama öyle bir vuruldu ki Allah ım cam kırılmıştı bildiğin cam parçaları üstüme geldi o an can havliyle ve şaşkınlıkla bismillah diye bir bağırdım telefonu alıp tuvalete koştum ışığı yakıp kapıyı kilitledim ve hemen babamı aradım aklıma ilk o geldi nefes nefese baba acil gelin lütfen burada bişeyler oluyor camım kırıldı korkuyorum diyebildim babam sorularla yağmura tuttu cevap veremediğimi anlayınca telefonu kapattı.Bu sefer tuvaletin kapısına tekmeler yumruklar atılırmış gibi sesler geliyordu sarsılıyordum ve o anda ışık kapandı telefondan polisi arayacaktım ama şarjım bitmişti ne hikmetse o an korkudan nutkum tutuldu aynada buğular oluştu yüzümü göremedim. Aklıma dilenci geldi bana söylediği ve bir türlü anlam veremediğim o kelimeler kapıya hala vuruluyordu
    ne yapacağımı bilmiyordum ki korkudan bayılmışım uyandığımda annem ve babam yanımdaydı
    ···
   tümünü göster