/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
  1. 401.
    +14 -1
    O gün aksam dedeme anlatıyor böyle böyle. Dedem de az dusunceli bir tavırla :
    "A oglum, hacı cok degisti cok. Adam namazında niyazında biriydi, simdi evden cıkamıyor. Karısi gitti sehire cocuklarinin yanuna tek kaldi. Kafayi yedi adam gitti gitti tas gibi kaya gibi adam gitti.
    "Baba noldu koyde yav. Ne oluyor burda neden millet boyle.
    "Ogul bende koy meydaninda duydum dogrumu bilmem. Bu adam evdeyken bunun kapısini yakmislar. Bunun tavuklari falan saldirmayi baslamis buna adam evinin ordan bile kosarak geciyor cok yanliz kaldi adam. Koyluce gittik bunun yanina. Ustumuze saldirdi gidin burdan dedi. Bunun oglu esiyle birlikte gelmisti gelin hamileydin. Buraya geldi cocuk dustu yavrum.
    Babam gitti disari hava almak icin. Ben tabi bu aralar kucugum fazla birsey anlama da. Dedem oynadi iste benle optu yanaklarimdan ben nasilsa birseyden anlamam. Bir gun saha gecti babam elinde kamerayla geldi salona. Dedem dedi oglum bu ne diye. Babam :
    "Koyu dolasma vakti bakalim neler donuyor koyde.
    ···
   tümünü göster