Sabah erkenden gittik babamla muhtarın yanına. Konuştuk işte böyle böyle köyde birseyler donuyor falan. Muhtarın odası da meydana yakın. Muhtar amca babam konustuktan sonra yüünü hafif burusturdu dedi ki " A oglum, köyluler tedirign. Cin goruyoruz diyorlar kapımızı yakıhorlar kadınlar dogurmuyor diyorlar ne bileyim ben butun gun sehirdeyim herseyden bi haber. Diyorum imamı ta toplayalım kahvede bir vaaz verelim koyde kac kisi kaldıysa. Babam dedi " Yav hacı emmi iyi guzel de nerden biliyon belki koylulerin bahanesi sehre gitmek isteyenler der bunu. Muhtar "Camideyiz bir gün. Hava soguk namaz baslamak uzere. Namaza duracagimiz an kapiyi tiklattilar acmaya calistik kapiyi. Cok sıkı acılmıyor biz icerden onlar disardan itiyir sma acilmiyor bir turlu. Bakiyoruz disariya kapida kalanlar hacı emmi, Abdullah ve Mehmet Aga. Neyse dedik durduk namaza kazayı kılar inlar dedik bitirdik namazı cıktık dısarı. Bir de ne görelim bu ücü cıkmıs cırılcıplak dama duruyorlar put gibi. "

"Aman muhtar emmi be amma da salladın. Oyun hepsi oyun."

"Oyun plur mu hiç giydirdij zar zor da indirdik damdan. Sonra da sehre tasındılar bir tek hacı kaldı onjn da durum malum. Neyse evladım vakit geliyor, vaazı verelim millet rahatlasın."

"Tamam muhtar emmi ben de millete haber vereyim."

Böylece konusma bitti ve koyde ne kadar insan varsa (kadın ve cocuklar yok) kahvede imamı beklemeye basladı.