Mesai çıkışı otobüsteyim. Otonüs herzamanki gibi sardalya konservesi misali tıkalı. ayakta gidiyorum yanımda da iki Özgecan fok balığı misali muhabbete. Otobüs şoförü içine ken block kaçmış gibi körüklünün arkasını kaydırma peşinde. Bu arada isyer istemez orman yaratııkları gibi çiftleşme öncesi sesleri otobüsü kaplıyor. Şoförün yaptıpı ters bi manevrada dengem bozuldu ve kızın üstüne Boz ayı gibi çktım. Kibar bi şekilde pardon dedim ama herkesin içinde bana klagib olan "pardon çıkalı ayılar çoğaldı" bozuntusınu yaptı.O anın şaşkınlıpı ile cevap veremedim. Etraftaki herkes zütü açıkta kalmış makak maymunu gibi sırıtıyor. Beş durak boyu ağladım ve kendimi toplayıp hain planımı hazırladım. Pozisyonumu alıp gibimi ona döndürecek şoförün manevrasını bekledim ve gerçekleşen manevra ile bu sefer o benim üstüme yıkıldı. Bu sefer hak etmiyorsun ama Pardon dedi bana. Bende karşılık olarak ona pardon çıkalı ayılar çoğaldı demiştinşiz ama şuanda çiftleşme mevsimi değil dedim. Özgecanın başta yanındaki kız haykırarak güldü. Sonra otobüsün o bölümündeki diğerleri kız için üzülüp gülerek teselli ettiler.