Bu olay başımdan geçti panpalar.
Daha ergenim lise 1. Evde ergenliğin verdiği dehşet hayatımdan dolayı oluşturduğum dehşet bir ferre dergi koleksiyonum var. Bu noktada dergi dediğim için yaşımı aşağı yukarı anlarsınız. Dergi koleksyonumu evin içinde değil oturduğumuz apartmanın çatıda bulunan motor dairesinde saklıyorum çünkü asansöre binmeyi bile bilmeyen gaspetlerin apartmanın da oturuyorum. bu sebeple kimse girmez kafası ve evde basılmama duygusu ile hem zula hem şakşak mekanım olmuştu.
bir gün yine pkul dönüşü eve girmeden genel stresi atmak için direk mekanıma yönlendim. tam olaya başladım uçuyorum kapı açıldı. arkamda kapıcının 35 li yaşlardaki gerizekalı kızı. evlenmiş boşanmış bir kocaman hatta yarım dünya çirkin mi çirkin karı. evlenmiş boşanmış diyorum çünkü evlenebilmek onun için en büyük başarı. neyse meğer bu benim olayın farkına varmış ve beni takip edip hatta benim koleksyonun sıkı takipçisiymiş. Beni yakalayınca haliyle başta oda çekindi fakat ordan çekilip gitmek yerine elimde duran ve son anlarını yaşıyan haşmetliye odaklandı ve dediki eğer beni burda gibmessen seni bütün apartmana rezil ederim. çaresizce dediği herşeyi yaptım ve ben onu giberken asansör hiç çalışmadığı kadar kullanıldı ve o ses ve kadın beynimin en küçük hücresine kadar işledi. işte o günden sonra asansöre binememeye başladım. Buda böyle bir anımdır.