en son bi kızdan hoşlandım 3 ay önce kadar. lisede de değilim özgüvenim o kadar da gibik değil. kız bölümden arkadaşımın ev arkadaşı. durumdan kimseyi haberdar etmeden bi gece dışarı da çıkmış yolda yürürken gidip yanına duygularımı da ifade ettim. sonuç olarak o kadar da fazla tanımadığı birisinin boynuna atlamasını beklemeyiz dimi. öyle olmadı zaten. ne olucak gibtiri yedik kibarca. neyse konu bu değil. ilk defa da gibtir yemiyoruz, çektiğimiz ilk gibtir hiç değil. bu durum benim gibko rahatsızlığımı tetikledi sanırım. 2 hafta falan walking dead daki zombi modunda takıldım. neyse millet tabi rahatsız olduğumun farkında değil herkes gibtir yediğim için üzüntülüyüm sanıyordu belkide. durumu değiştiremeyiz insanlar istediğini düşünür. hala daha kızın muhabbeti geçse de geçmese de ( kendileri açıp konuyu ) benimle inceden taşak geçiliyor. zoruma gitmiyor bu durum. sonuçta ben erkeklik yapıp gidip söylemişim. neyse gibtiredelim o kısmı.

(( hayatımdan memnun muyum değilim. pişman mıyım ? hiç değilim )) ( bu söz nasıl bin oldum hikayesi yazarı tsigalko panpanızın sözü. beni de tanımladığı için kullanasım geldi.. alıntıdır yani. )