insanın kendine ayırdığı o küçük sevimli, en sevilen aktiviteyle geçireceği vakitler vardır bilirsiniz. Tıpkı bunun gibi, hüznümün dibini deşeceğim bir vakti brkliyorum mesela. Diyorum ki gece olsun, hüznümün üstüne eğilip bu modu yaşayacağım diye. Gece gelip çatıyor, bir şeyler gözüme iyi görünmeye başlıyor. iyi olmak için yeterli olmayan ancak hüznü yaşatmayacak derecede de ileri giden. işte öyle bir "çizgi tutturamayan"ım ki sevgili dostlar, bu da ayrı bir bayıyor içimi..