Son Part Arkadaşlar. Okuyan herkese çok teşekkür ederim. Partları hiç seri atamadım beyler bunun için de özür diliyorum hepinizden.

Konuşalım biraz dedim. Bir bir döktüm içimi beyler. Böyle olmayacak dedim. Seni çok seviyorum sana tapıyorum dedim ama kötü bir insan olmasam da başım beladan kurtulmuyo benim. Sen sakin yaşamayı hakediyosun. Ama benim hayatım nedense böyle hep...
Konuşmanın sonunda resmen ayrılmıştık. Birkaç gün daha yaşayıp ikimiz de eşyalarımızı toplayıp eve döndük. Olmuyodu beyler bu kız bu hayatı haketmiyodu işte.
Aradım ilhan abiyle konuştum. Biraz borcum vardı tabi onları ödemem lazımdı. Kabul etmezdi ama benim vermem gerekiyodu yapım böyle çünkü. Evden çıktıktan birkaç hafta sonra bir şekilde denkleştirip ödedim borçları.
Zaman geçtikçe ben dayanamamaya başladım onsuzluğa. Yapamıyodum böyle. Korkmuştum işte hayattan. Her gün kendime küfürler ederek uyandım. Okulda onu gördüğüm zamanlar içim çok kötü oluyodu. Karar verdim sonra. Benim hayatım artık onsuz olamazdı.
Birkaç ay sonra ikimiz de dayanamadık birbirimiz olmadan. Gittim konuştum. Hayat işte. Bazen ağzına sıçıyor; bazense hiç beklemediğin bir anda, en umutsuz zamanında seni güldürüveriyor. Onunla konuşmaya gittiğimde sefil bir haldeydim umutsuzdum çaresizdim. Ama onun gülüşü dünyalara bedeldi. Beni yeniden kabul etmişti...
Şuan beraber yaşıyoruz tekrar beyler hem okuyorum hem de çalışıyorum. Aileler de destek çıkıyor tabi. Olabildiğince beladan uzak durmaya çalışıyorum. Tabi bela genellikle beni buluyor hep ama yine de başım daha az derde girmeye başladı.
Maddi durumumuz gayet yerinde ve çok mutluyuz beyler. Hiç olmadığımız kadar...