Melisa için son ağlayışım olucağını bilmiyordum o an tabi de, öyle de oldu. Saat sabah 11 e kadar ağladım. Uyuyakalmıştım en sonunda annem de o sıralarda işten geliyordu. Akşama doğru kalktım ölü şekildeyim. O kadar berbat haldeydim ki annem yatmaya hazırlanırken beni gördü. N'oldu falan dedi. Hani annem anlamaz benim canımın sıkkın olduğunu normalde düşünün artık ne haldeydim. Baktım öyle sadece bir şey demedim. Melisa mı dedi? Evet dedim. Olm bırak şu kaşarı artık mahvolmuşsun dedi. Neye uğradığımı şaşırdım. Niye öyle dedin dedim. Anlamıyo muyum sanıyosun bayadır eski neşen yok gibi zaten dedi. Bırak çocuk daha o senin gibi düşünemiyor falan kendini yıpratma dedi. Ki amacım da oydu. Sadece zaman lazımdı birazcık.