"Kendimi aptal gibi hissediyorum.""Ya benim saflığımı kullanarak beni defalarca aldattıysan? Ya benim sana olan sevgilimi hep hiçe saydıysan?" "
Dedi.
Sarıldım. Biraz toparlanmak istersen ben gideyim rahatın bozulmasın diyecektim fakat onu yalnız bırakma fikri iyi değildi.
"Çok istiyorsan git. Ama biraz toparlayınca, mantıklı düşününce geri gel. Sen benim kaderimsin çünkü. Senden başka hiç kimseyi düşünmem ben." dedim. Az bişey giysi alıp gitti beyler. Elimde olsa Buse huursunun ağzını burnunu kırıcam ama erkek değil ki amk.
Üst düzey bişeyler yapmam lazımdı. Okulda yüzümü gören uzaklaşıyordu. Öbür taraftan sevgilimle aram açılmıştı.
Kimse bana inanmamaya başlamıştı. Çünkü o huur, bir şekilde herkesi inandırıyordu kendine. Kız işte. Bizim dalyarak abazalar da salak huur arkadaşları da inanıyordu ona hep.