O moralle çok da güzel matematik çalışmıştım. Hatta o gün çalıştığım bir konuyla ilgili sınavda soru geldiğini çok net hatırlarım.
Her neyse ertesi gün okula gittim
Okulda oldukça yalnızlaşmıştım bunu fark ettim.
Gördüğünde sürekli selam veren ayakçı muallakler şimdi görmez olmuştu bizi.
Sınıfa girdim merveyi yanıma oturttum. Şu meseleyi bir şekilde kapatmayı istiyordum ama nasıl olacak bilmiyodum.
Ve bana hiç gerek kalmadı. Okul çıkışında bizim grubu gördüm ve gerçekten o an gurur duydum beyler.
Çıkışta çektiler bu ahmeti bir kenara beni beklediler.
Ahmet benim kendisi gibi olacağımı sanıyordu ama ben ona vurmadım demeyecem çünkü ağzına sıçtık orda o muallaknin. Sen misin beni 5-6 kişi kovalayan.
Merveyi önden göndermiştim olacakları görmesin diye.
En son akıllı ol dedim gönderdim ahmeti.
Yaktık bi sigara arkadaşlarla konuşuyoruz.
Derken bir anda Ahmetin arkadaşları belirdi. Aha dedim Mustafa şu iki ayıcık sende . Mustafa nasıl gaza geldiyse bir anda koşmaya başladı heriflerin üstüne. Biraz daha yere sağlam bassa betonu kıracak amk. Bizim mustafa bu ayıboğanları üst üste koyup tersten giberken geri kalan ayakçı sırımlar geri vites yapmaya başladı. Bunlar resmi destek ekip gibi dedim girmeyin bunlara.
gibtirip gitti herifler.
Mutlu mutlu evime gittim ahmetin şeytani planlarından habersiz.
Artık şiddetle değil daha pis oyunlarla bitirmeye çalışacaktı beni...