Ayaklarımın üzerine düştüm yaklaşık 4 metreden ve kafamı da hafiften yere vurmuştum. Ama Allah’tan elim ya da bacağım duvara sürtünmeden düşmüştüm. Sadece üzerime aldığım hırkanın kollarının yırtıldığından emindim belki de hatırladığım tek şey buydu. Yaklaşık 20 dakika boyunca ayaklarımın uyuşması ve kafamı vurmanın verdiği sarsıntı ile yerimden doğrulamıyordum. 15. dakikadan sonra acaba beni duymuşlar mıdır diye düşünürken aceleyle kalmam gerektiğinin farkına vardım. Zar zor kalkmanın sonucunda kapıyı arıyordum karanlıkta. Derken bir kapı açıldı çok loş bir ışık vardı kapının ardında.