babam çocukken döverdi beni , bağırırdı hep , söverdi ama varını yoğunu ortaya koydu her zaman
2005te emekli olmuştu , 2015e kadar bir dükkan açtı sırf ben okuyayım diye , 2015te hastalandı
pankreas kanseriydi babam şubatta teşhis konuldu , 31 ocakta bıraktı gitti beni , bizi , annemi , ailemizi , saçlarını kestirmişti kemoterapiden dökülüyordu , moral olsun diye ayın 1inde bende kestirecektim tam , kökü bende diyordum , takılırız böyle baba oğul diyordum , ama o göremedi bunu , yapamadı , dayanamadı 1 gün daha
80 kg dı ilk hastaneye yattığında , 35 kgdı ben onu toprağa verdiğimde , ufacık kalmıştı , çocuk gibi , indirdim toprağa , çaktık tahtaları , ilk toprağı ben attım
3 veya 4 kürek atabildim , ben ki babama söz vermiştim , hiç ağlamayacağım dimdik duracağım diye , ama o toprağı attığımda dayanamadım be beyler , yapamadım işte olmadı hani , o zaman tutamadım sözümü
ama ne bileyim işte , hani olsa yine yanımda
sövse kızsa bağırsa
hiç sesimi çıkarmam , sarılırım babama
ama ne bileyim kıymetini bilemedik , çok severdi beni , 2 tanede ablam var evlendi barklandı onlar , torunu da vardı 1 tane , 1 tane daha olacak şimdi
bense 21 yaşında dayanaksız kaldım be beyler , insan ne yaparsa yapsın yalnız kalınca anlıyor yokluğunu
okul açıldı daha 2 defa gittim okula , bi isteğim yok , sadece eve kapanıp hiç bir şey yapmak istemiyorum
özlüyorum onu
ne olursa olsun kıymetini bilin
sahip çıkın babanıza , üzmeyin onu , kavga etmeyin
insan kaybedince anlıyor her şeyi
ama öldü diyemem onun için , ben yaşadıkça ölmeyecek o , sadece gitti şu an ama ölmedi