uzaktan izliyorum.

eliz'le at kafası'nı tabii ki. hayır lan nereden buluyorsun eliz'i yani? nereden gördün de beğendin? ben bile neyini beğendiğimi bilmiyorum kızın sen beğeniyorsun yani? at kafana sıçayım senin...

artık kendime başka yollar bulmamın vakti geldi. ama yolum yok maalesef. bir gün derste dalmışım eliz'e doğru. yakalandım tabii hemen. eliz'in sadece bana karşı kullandığı yapmacık bir naabıyon? diyişi vardır. ağzında çok eğreti duruyor. neyse, bu bana naabıyon baknickime? dedi, noolsun be anldıbına gelen bir kafa sallamasıyla cevap verdim. orada gözlerimiz kilitlendi, 10 saniye kaldık öyle. bana yıllar gibi geldi tabii ki, bitmedi o bakışma.

okulda yürüyecek yeni şahıslar arıyorum. ama bulamıyorum. alt dönemlere bakayım dedim, hoşuma giden bir kız dahi göremedim. neyse, artık uzaktan kedi'yi izlerim. çok güzel kız lan...

abi seviyorsan git konuş bence diyecekler demeden önce o dönemde özgüvenimin ne seviyede olduğunu hatırlatmak isterim. kendimden alt seviye bir kız bulmam lazımdı. bu arada sporla ilişkimi kestiğim için tamı tdıbına 14 kilo almıştım. iyice şiştim yani anlayacağınız üzere. hatta tam sayı vermek gerekirse 1,78'e 80 kiloyken 1.80'e 94 kilo olmuştum. allah'tan sporcu geçmişimden dolayı cıvık değildim yani. yine de 14 kilo almak nedir dıbınakoyim? hep stresten yediğim yemekler yüzünen...

hayatımın o zamana kadarki en karamsar dönemiydi. 4 ay önce ne güzel hayatım var lan sadece eliz ekgib, onu da halledeceğiz inşallah derdim. şu anda elimde sadece eliz'in ekgibliği kaldı.

ergen aşkı mıydı o zamanki bilemeyeceğim. ama bu üzgün hallerimden bir türlü kurtulamıyordum. sadece izliyorum işte. uzaktan mutlu çifti izliyorum. ulan sigaraya nasıl o zaman başlamamışım zaten hayret ediyorum.

önümüze bakalım desem önümüzde bakacak bir şey yoktu. çok kötü o dönemler. okulun son 2 ayı ise rutin halinde okula git-eliz'i uzaktan izle-eve şeklinde geçti.

iyice taka sardım ha...