Yine bir sessizlik. Dakikalar yıl gibi geliyordu. Annesi geldi kahveleri getirdi oturdu karşıdaki sandalyeye. Nasılsınız falan dedi böyle. iyiyim teşekkürler siz nasılsınız diyemedim o an beynim o kadar yoğundu ki çünkü heyecandan zaten. Ve ben alışığımdır samimiliğe hani iyiyim sen nasılsın ceren abla falan gibisinden demek daha candan gelir bana. iyiyim sen nasılsın... ız dedim ama nasıl utandım. Farkında bile olmadan. Sanki en önemli şey oymuş gibi o an. Takılınmaz bile aslında üzerine ak.