Gittim kitabın ilk, önsöz kısmını ateşe verdim fotoğraf çektim yırttım hemen. Kitap sağlam ama o fotoyu buna attım. Al ananın dıbına sokarsın artık kitabını dedim. Beyler aradı, açtım. O kitap için ağladı biliyor musunuz. Kapadım suratına. Kitap için üzülmüştü. Gram umrunda değildim ya. Sümük kadar değerim yoktu gözünde.

Sonra beyler. Sonrasında işte kaçan kovalanır derler ya. 2 Gün yazmadı zaten telefonu da bir kere elime almadım yazsaydı da konuşmazdık. Bir yazmaya başladı. Gel nolur gel sokmuşum kitabına falan. Kendine küfürler etti. Hiç cevap vermedim. Ne telefonlarını açıyordum ne bir şey. Doğum günü geçti hala yazıyordu. Dedim yarın geliyorum Melisa. Ama ayrılmak için. Kitabı da yakmadım veririm yarın. Tamam dedi sadece gel. Gittim. Amacım ayrılmak. Ciddi ciddi bitecekti artık. Buluştuk. Sarılmak istedi, elimi koydum. Oturalım bir yere o kadar geldin bari son günümüzü geçirelim olur mu dedi. istemedim fazla ama hadi dedim sonuçta son günümüz dedi dedim.

Hava buz. Donuyor bu, ben uykum olmadıkça veya hasta olmadıkça üşüdüğüm görülmemiş insanım. Anlamsız derecede buz da tutsam üşüdüğümü anlamıyorum ak. Benim için hava hoş. Bu titriyor gözüme bakıyor dik dik hiç dönmüyorum. Biraz daha geçti zaman. Donmak için mi oturdun buraya dedim.