Bu arada ben sessizce giyindim dusu kapatip.
Sessizce giyindim ki butun sesleri duyabileyim.(Pis kiyafetleri tekrardan giydim)
Bir yandan dusunuyordum anlam veremiyordum ulan , hirsizsa niye benim oldugum yere girmeye calisiyor.Bu fikirle hirsiz olmadigini anladim. Manyak mi sorusu aklima geldi fakat ulan bu insan kesinlikle babamlarin gittigini bilen biri olmali.
Etrafimizda manyak gibi duran kimse yoktu, oyle birini tanimiyordum. Babam veya annem de oyle gelen gecen herkeze soylememislerdir biz memlekete gidiyoruz 1 haftaligina diye.
Kesinlikle bunun tanidik birinin olduguna karar verdim.
Ve burdan cikmakla en buyuk hatayi yapacagimi anladim.
Cunku yuzunu gorucektim ulan. Taniyorsam illaki sictim .
Herif oldurebilir , herifi gordugum icin.
En iyisi o gidene kadar beklemek olacak ki , eger polis hikayem de ise yaradiysa gitmesi gerekiyordu. Fakat aklima direk su geldi . Ulan herif tanidik ise ve tek telefonumun bu telefon oldugunu biliyorsa o zaman sicmistim.
Bu durumda kurmus oldugum plan su ana kadar aklima gelen herhalde en sacma seydi ama baska cikis o an icin aklima gelmiyordu. Eger ki geri gelir ve 10 dakkaya gitmez ise tabi ki bu surec icinde kapiya ve kapinin surgecine guvenmekten baska bir sansim yoktu, o zaman butun sesimle bagiricaktim.
Tek eksigim tam karsimda bahceden hemen sonra kucuk bir yol ardindan ise okul fakat okuldan once kocaman baskebot sahasi. Hemde okul saati degildi saat 7 falandi tahminimle ,yavas yavas karariyordu hava. Sagimizda isyeri, buralar mustakil (kosuyolu bilirseniz).Fakat saat 7 herifler coktan gibtir olup gitmis olabilirler.Ve butun 2 oda ve koridor arasinda diger komsumuz vardi. Bana gore onun duyma sansi cok dusuktu.
Tek sansim oralardan birinin gecmesi falandi o okul ile bizim evin arasindaki sokakta.
Neyse 2-3 dakka sessizlikten sonra.
Ses geldi.