Emre dedi ki ; Hani üst kattaki çamaşır odası var ya oraya gidip odanın içinde 1 dakika kalıp geliceksin. Olum o anlattığın oda değil mi ben yapamam korkuyorum dedim.Şuan oyun oynuyoruz ve bunu istedim dedi. Tamam fakat sadece kapıyı açarım içeri bakarım ve kapatır gelirim dedim. Kabul ettiler.Ve yavaşça merdivenleri çıkarken her yerim titriyordu ama belli etmiyordum. Kata adım atmıştım. Katta kimse kalmadığı için ışıkların hepsi kapalıydı.Şarteller o odanın karşısında idi.

Ben oraya gidene kadar ölürüm diyordum içimden.Ama cesaretimi toplayıp hızlı adımlarla şartellere yöneldim. Odaları hızlıca geçiyordum koridorun sonuna gelmeye çalışıyordum. Yaklaşmıştım fakat sesler geliyordu. Durdum... Nereden geliyor diye dinlemek için.O odanın yanındaki odadan geliyordu.Ben takmayıp şartelleri açmaya yöneldim. Fakat yetişemiyordum. Nasıl yetişecektim. Kör karanlık vardı.Ama gözlerim alışmıştı karanlığa bu yüzden açmıcaktım şartelleri.Ses gelmeye devam ediyordu ama takmayıp o odaya yöneldim. Kapının koluna elimi uzattım ve birden aşağıdan bir kafa uzandı...