Sonra bıraktım onu otobüs'e ve metronun yolunu tuttum. Ama bitmiştim beyler. Bitmiştim gerçek anlamda. Kasık ağrısı denilen meret beni ilk Bursa'ya gittiğimde anlamsız şekilde sarıyordu biliyordum zaten ama Zekiye ablalarda evde yatıyordum biraz sorun olmuyordu. Bu sefer yoldaydım ve her adımımda canım daha fazla acıyordu. Ama yine de dimdik yürüyordum ve dimdik yürüdüğüm için daha da acıyordu böyle katlana katlana gidiyordu.