Beyler bu son part

Dua okudukça evde bir çığlık yükseliyordu sanki böyle kulak zarımız patlayacak derecede yüksek bir çığlıktı. Kuzenim hala yarı baygın haldeydi. Ben kuzenimi yere yatırıp kapıya yöneldim. Kapının altına baktıgımda o gölge hala oradaydı sanki. Sonra kuzenim kendine gelmeye başladı bana seslendi titreyerek. Ne oldu diye boğuk boğuk konusmaya çalışıyordu diye. Ben bayıldın dedim. Neden diye sordu ben de korkudan heralde dedim. Beyler kuzenim ahmet baya bi korkmuştu yani her yeri zangır zangır titriyordu çocuğun. Ben de korkmuştum bir şey olacak diye. Kapının altından ışık geliyordu anlam veremedim. Telefonuma sarıldım ledi açmak için bir an saatin 6 ya çeyrek var oldugunu gördüm. Zaman sanki o zaman su gibi akmış gibiydi. Kapıyı korkarak araladım o siyah şey yoktu. Giriş kapısına baktım bodrumdan çıkarak giriş kapısının altından ışık geliyordu sabah olmuştu. Her tarafı kontrol ederek kuzenimi çağırdım gelmesi için. Ama çocuk zar zor yürüyordu yani baya bi korkmuştu. Neyse beyler çıktık şu lanet olası evden. ilk bakkala gittim soğuk su aldım elini yüzünü yıkadım kendine gelsin diye. Kendine geldi eve geldik yengemle annem klagib bir türk olarak şu kutsal soruyu sordu : Geldiniz Mi ? o lafı duyunca ahmet bir daha bayıldı. Yengemle annem çok korktu sonra ahmet uyandı ve yengeme dedi ki : Naber lan yarrrraaam ? dedi. Bu da böyle anımdır.