Çalışmalar başladı, hocalarımızdan ilk gazlarımızı aldık.Her gün duyguyla buluşup, dershaneye gidip soru çözmeye başladık hem birbirimize arkadaş oluyorduk hem, birbirimizi motive ediyorduk. Sınıflar boş oluyordu öğle vaktine kadar rahat rahat yayılıp çalışıyorduk anlıyacağınız en ufak bi artniyetim yoktu. Böyle böyle 1 ay kadar zaman geçti.Çalışmalara aynı hızda devam ediyoruz, arada sırada mesajlaşıyoruz, hangi bölüm puanlar nasıl yaparız diye hayal kuruyoruz. Yine bir gün standart buluşup, dershaneye gittik.Bu arada beyler kendime 31çekmeyi yasaklamıştım 20 günü geçiyordu,bi yandan kendimle gurur duyuyorum,ama her anda ateş etmeye hazır geziyorum. Sınıfa geçtik, başladık konu tekrarına. Bana, anlatırken birden bi yakınlık olmaya başladı.Bir yandan ne oluyor amk derken bi yandan juniorı kontrolde turuyorum, biryandanda korku içindeyim beyler. Neden diye soracak olursanız, kısa bi özet geçeyim.Ben diğer liseliler gibi daldan dala atlamayı sevmem, hep ilk ve tek olsun istedim. Saftım işte beyler, karşıma bir kız çıktı o ara, beni yaz ayında terk etti, nedenini dahi bilmiyordum,o ayrı bi dram.Bir ay kendime gelemedim. Anlayacağınız, yeni yeni atlatıyorum durumu. Biryandanda sınav zamanı yaptığın işe bak porseidon diye kendime sövüyorum. Yakınlaşırken kendi kendime napıyorum lan ben dedim beynim galip gelmişti birden ikimizde kızarıp bozarıp geri çekildik aniden. Junior , ota taka nem kapıyor zaten zor zaptediyorum ama bana pis pis bakıyor rövanş diye haykırıyor aşağıdan. Kendi kendime şu soruyu sordum o an "Aşıkmı oldum" yoksa "31 mi çekmeliyim" ?