Neye dedim kurtulma zamanımız dedi zamanımız dedi o neyden kurtulacaktı anlamamıştım ve bizi karşısına oturttu ilk kez yanıma oturmuştu meltem burda sonra bişeyler okuyordu ama eski okudukları degildi bu bu dua degildi çok farklı bişeydi ne yapıyordu kagıtları önüne koymamıştı ezberinden okuyordu ve boynundaki muskada yoktu birşeyler ters gidiyordu ışıkları gitti ve hoca karanlıkta mum yaktı mum neydi noluyordu ilk kez böyle bişi yaptını gördüm ama eliyle bana sus işareti yaptı evet harekete geçmeliydim yoksa çok kötü şeyler olacagını sezebiliyordum hareketlenmeler başlamıştı birileri sanki gelmişti konuşmalar arapça degildi yada arapçaydı belki ama anlayabiliyordum çözememiştim onları getirdim artık sıra onu bana vermenizde demişti onlar biz miydik ve kimi geri istiyordu konuştugu neyse o konuşmuyordu ama hoca sanki cevapları almış gibi tekrar konuşuyordu hayır kıza fazla dokunmadım sadece onları alın ve istedigimi bana geri verin dedi ve anlamıştım bitmiştik bagırarak besmele çekmeye çalıştım ama yarıda kaldı konuşamıyordum konuştugum anda ışıklar geri geldi hoca karşımda şaşkınlıkla bana bakıyordu naptın sen sizi kurtaracaktım neden böyle bişi yaptın dedi bana ve dediklerini anladım bizi onlara verecektin dedim ve o an tren çarpmışa döndü ne ne ne dedim ben dedi bizi onlara vermek için çagırmıssın dedim ama sen nasıl anladın dedi ve gözlerini kocaman açtı çünkü onlarla daha önce iletişime sende geçmiştin dedi planları suya düşmüştü resmen masayı kaldırıp yere çarptım ve hocanın üstüne yürüdüm ama meltem hala yerinde oturuyordu sanki hocaya bişey olmasından korkuyordu meltemi bana vericeksin melteme yaptıklarını biliyorum adi şerefsiz dedim boguyordum onu resmen o sinirle meltem dur dedi yüzündekini çıkardı yapma sakın onu öldürme dedi yüzüne neden diye salakca baktım ve anlattı