Uyanmış oturduğum yerden öylece yukarı doğru bakıyordum. Korkmuyordum nedense. Duygularımın şalteri indirilmişti sanki. Bitanesi eğilip elime bir tabak tutuşturdu. Resimdekine benziyordu ve gidip karşı duvara yaşlanıp oturdu.
Tabakta bildiğiniz kavurma vardı. Tabağa bi süre anlamsız baktım. Kurban bayramında annenin yaptığı kavurmayı hatırlattı. Kafamı kaldırıp samanlığa bir göz attım. Boş kısmın ortasında büyükçe bir kazan vardı. Etrafında 7-8 uzun adam yere oturmuş, duvara sırtını vermiş yemek yiyordu. Kimse ilgilenmiyordu benimle. Dik dik bakmamaya çalışıyordum bende göz ucuyla onları izlemeye devam ediyordum.
Anlamsızca tabağıma dönüp etten bi parça aldım. Hipnotize olmuş gibiydim. Normalde olsa ekimi bile sürmezdim ne eti olduğu belli değil belki de insan eti amk. diye düşünürdüm. O an yemek istiyordum.
Eti ağzıma zütürmeye hazırlanırken refleks olarak besmele çektim. Bizimkiler çok özen gösterirdi o konuda ufaktan alistirmislardi. Besmele çeker çekmez uzun adamlar yok oldu. Anında. Ortadaki koca kazan bile kaybolmustum