Hastane’ye gittiğimde bana olayı anlatılar. Nida öksüre öksüre uyanmış. Hiç bitmemiş öksürükleri. Adım atacak hali kalmamış. Hastane de göğsünde ve sırtında ağrılar olduğunu söylemiş. Ama öksürükten hastaneye kaldırılması bana saçma geldiğini söyledim.

Ama bir şey söylemediler. Nida’nın yanında durdum falan. iyi olduğunu ailesinin olayını abarttığını söyledi. Sonra beni kovaladı. Kavgalar bana kırgınlığı, ona olan sinirim ve kıskançlığım bitti bir anda. Giderken annesinin babasına sarıldığını gördüm.

Sanki aile tekrardan birleşmişti.”Okula geldi sonra bana ailem sana söylememiş. Ben bir iki sefer daha aynı şeyleri yaşadım yani çok öksürdüm o yüzden bu uzun sürünce telaşlanmışlar hastaneye zütürmüşler” dedi. Bende rahatladım bir nebzede olsa başka bir şey var sandım. Yan yana oturduk başını omzuma koydu.

B:Senin için çok endişelendim hatta pijamayla geldim hastaneye
Güldü
N:Ya boş yere teleşlandın sende.
B:Özür dilerim seni kırdığım ve üzdüğüm için.
N:Beni ne zaman üzdün ki dedi.

Mutlu olmuştum lan o hafta gibimsonik duyguları bir anda yaşadım ama yine gülmüştüm. Birazda olsa mutluydum.