Beyler Şukuyu gibtiredin sizin için yazıyorum final partı küfür eden arkadaşlarıma da teessüf ediyorum...

FiNAL PART

Evin önüne gelen araba Jandarmadan başkası değildi. Hızlıca arabadan inip kapıyı çaldılar ve açtık kapıyı. Selman dedemin hakkında şikayet olduğunu söyledi. Hep birlikte Jandarma karakoluna gidiceğimizi ifade vermemiz gerektiğini söyledi. Hacı ninem dahil herkesi arabaya bindirdiler ve jandarma karakoluna doğru yola koyulduk. Yaklaşık 4 km. uzakta olan Jandarma karakolu köy dedemin köyünün istikametindeydi. Karakola geldiğimizde haneye tecavüzden şikayet edildiğimizi öğrendik hepimiz çok şaşkındık ayrıca sadece Selman dedemin hakkında şikayet vardı şikayet eden adamın adı bilinmiyor numarayı tekrar aradıklarındada kullanılmadığını söylüyorlardı. Bu işte bir terslik vardı. Evin tapusu yoktu ve orman arazisine yapılmıştı bu yüzden ev sahibine de ceza verilecekti ama arayan numaraya ulaşılamadığı için ev sahibinin de kim olduğu bilinmiyordu. Bu yüzden haneye tecavüzden yargılanmayacaktık tam buna seviniyorduk ki evin tapusu olmadığı ve evi bizim kullandığımız için ceazi işlem başlatacakları şikayet Selman dedemin üzerine olduğu için onun burada kalması gerektiğini söylediler. Bizim ifademizi alarak eve zütürdüler Dedem o gün orada kalacaktı. Hava aydınlıktı henüz eve vardığımızda. Jandarma bizi eve bırakırken 3 gün içinde tahliye etmemiz gerektiğini söyledi. Eve girdiğimizde herkesin telaşı farklıydı Bekir ve hayri abi hazırlanıyordu istanbula dönmek için bana bakıp aklın varsa sende gelirsin diyorlardı. Oğlu hasta diye geçmiştim ama hastalığı otizm olan Selman dedemin oğlu samet babam gitti nerde diyerek hacı nineye bakıyordu. Ben onları yalnız bırakamayacağımı söyledim ve isterse sinanın gidebileceğini söyledim sinanda burada kalmak istediğini ve gitmeyeceğini söyledi. Evden çıkan hayri ve bekir abi benzini olmayan arabayı vurdurarak gözden kayboluncaya kadar gitmesi olayına şahit olduktan sonra eve döndüm. Sonraki gün sabahtan hemen selman dedemin olduğu 3-4 km uzaklıktaki Jandarma karakoluna fatihle birlikte gittik ve dedemle görüşmek istedik. Nezarette olan dedemin sakalları kirlenmiş üstü başı toz içindeydi. Bize metin olmamız gerektiğini allahın izniyle bugünlerin geçeceğini ve allaha şükretmemiz gerektiğini söyledi. Ayrıca cinlerin köyünde değişiklik olup olmadığına bakmamızı eğer köydeki evler yerinde yoksa kendi köyünden getirdiği kitabı ve hayri abiden aldığı haritayı gömü alanına bırakmamız gerektiğini söyledi. biraz daha muhabbet ettikten sonra eve döndük ve hemen cinlerin köyünün olduğu yere baktık ve gözlerimize inanamamıştık fatihle dedemin anlaşma yaptığı cinler sözünü tutmuş ve buradan defetmişti o kavmi bir tane bile ev yoktu ortalıkta hemen dedemin dediğini yapıp haritayı ve kitabı gömü alanına koyduk ayaklarımız yorgunluktan su toplamıştı ama ne fatih ne de ben şikayet etmiyorduk çünkü bunlar dedem içindi. Haritayı bıraktıktan sonra durmadan hala yerindemi diye dönüp dönüp bakıyorduk ama hep yerinde duruyordu harita. Eve vardık birşeyler yiyip akşam yattık. Sabah namazına doğru kapıya araba yanaştı ve içinden selman dede çıktı. Çok sevinmiştik hemen koşup elini öptük sarıldık. Ardından eve buyur ettik selman dedeyi ve Jandarmaları. Ufak bir kahvaltıdan sonra Jandarmalar gitti ve dedem olayları anlatmaya başladı : Akşam beni tekrar ifademi almak üzere jandarma çağırdı oraya gittiğimde telefon çaldı kullanılmayan numaradan arıyordu beni şikayet eden kişi her nasıl yaptığını bilmiyordum bunu. Şikayetini geri aldığını söyledi. Bir kaç saat sonra bir adam geldi ve ev sahibi olduğunu söyledi. Ona para cezası uygulandı ve bir kaç ay içinde evi yıkmaları gerektiğini söyledi. Neden o adamın geldiğini çözemedim resmen beni kurtarmak için gelmişti. Dedi dedem adamın gelmesini cinlerle yaptığı anlaşmaya yoruyordu. Olaylar bitmişti artık ama bizim gidip çalışabileceğimiz bir işimiz yoktu. Evdeki malzemeleri bıraktık ve anahtarları alıp dedemin köyüne gittik dedem kendisinin yanında kalmamızı istedi bizde istanbulda kirada oturup üç kuruş maaşla çalışmaktan sıkıldığımız için sinanla birlikte bunu kabul ettik ve izmitin balçık köyünde 2015 ocak ayına kadar yaşadık orada kur'an dersleri aldık Selman dededen tabi 2013 senesinde hacı ninemin vefatı üzerine biraz çökmüştü ama yinede eskisi gibi ayakta durabiliyordu bu kadar badireler atlattıktan sonra 2015 ocak ayında da selman dedemi kaybettikten sonra köyü olan sivasa gömdük. Artık o köyün benim için hiçbir anlamı yoktu o yüzden Fatihin de imamlığa ilk başladığı ve doğu illerinden birine gittiği bu senede bende sinanla birlikte istanbula geldim ve tekrar günahkar biri olarak hayatıma devam ediyorum saygılarımla hayırlı akşamlar...