içim içimi yedi sürekli söylediği şeylere içimden karşılık veriyordum. Canı yandığında kıyamam sana demek yerine gülüp geçiyordum. içerde durumlar karıştı. Bana verdiği bir vegibalık fotoğrafı vardı sürekli cüzdanda taşırdım. Cüzdanla işim olduğunda karşıma çıkardı yüzümde aptal bir gülümseme yerleşirdi. O aralarda cüzdandan çıkartıp pakete koyardım resmi. Elime alırdım biramı. Odasına bakardım evinin önünde oturup. Çok kötü durumda hissederdim kendimi ne yapacağım konusunda bir fikrim yoktu. Çıkmaz bir yola saplanırsınız. Geri baktığınızda yol yoktur sadece ileri giden bir yol vardır. O yolun sonunda ise dipsiz bir uçurum bulunur. Ve ben o yolun ortasındaydım.
Artık davranışlarım daha ciddi ve daha içtendi. Daha çok düşünürdüm onu. Bir şey vardır bilir misiniz beyler?
Baba gibi koru
Dost gibi dertleş
Ve adam gibi sev.
Bu sanki ona karşı hayat felsefem gibi olmuştu.