Merak etme iyiyim dedim telefonu kapattım . istemsizce ağlıyodum . Onun sesi beni hayata bağlıyodu . Ne yapacağımı bilmiyodum aradan 2 3 gün geçti . En yakın arkadaşı mesaj attı. Mehmet Tugba kayıp kimse bilmiyo ailesi benim telefonumu açmıyo diye çok merak ediyorum falan . Beynimden vurulmuşa döndüm . Annemin telefonunu alıp annesini aradım. Annemle annesi kur an kursundan tanışıyorlardı açtı. Kadin ağlıyoru. Tugbayi mayfanin kaçırdığını . Babasının tefecilere büyük borç yaptığını parayı en kısa zamanda bulmazsak kızımı öldürcekler diye ağlamaya devam etti. Hiç birşey diyemeden telefonu kapattım. Şok'a girmiştim.15 dakika kendime gelemedim. 250 bin lira bi borçtu. Babası kumarbaz içkisiz günü geçmeyen serefsizin tekiydi. Çok büyük bi paraydı bu. Hemen üstümden Şoku atlattıktan sonra evilerinin yolunu tuttum kapının önünde abisi . Tüm cesaretimi toplayıp gittim yanına selamın aleyküm dedim aleyküm selam dedi . Abi canımdan çok seviyorum ben kardeşinin nolur izin verin elimden gelen herşeyi yapmaya hazırım dedim . Ne yapabileceksin dedi güldü. Nolur izin ver dedim . Peki tamam dedi . Durumu anlatti suan 150 bin var tamamlayacak gücümüz yok dedi . Evleri kiraydı. Arabalarını satmislardi bankadan borç almışlardı 2 güne bu parayı tamamlamalari gerektiğini söyledi. Hemen ordan eve geçtim. Yeni scirocco almıştık . Babama durumu açıkladım . Böyle olaylarda oda hassasdır. Zamanında oda bi kızı sevmiş neler yapmış ama olmamış. Neyse aydınlık evlerde bi galeriye zütürdük değerinden aşsagi sattığımız için 80 binlik arabayı 70 bine verdik. Hemen aldılar . 70bini zütürüp abisine verdim. Ama hala 30 bin ekgib vardı . Ne yapsam ne etsem . Bankalar bana kredi vermiyodu. Bende sonraki gün bi tanıdık vasıtasıyla başka bi tefeciden borç aldım. isin ciddiyetinin farkındayım o öleceğine ben ölürdüm gözümü kararttım. Abisi babası ve ben parayı teslim edip tugbayi almak için yola koyulduk . Ümitköy tarafında bi villanın önüne çekti arabayı. Takım elbiseli adamlar var evin her bi yanında.

. ( bu arada araba kızın babasının kardeşinin )