O günün okul çıkışında. Nida çocukça davranmaya devam etti. iki tane su aldık. Biraz içim kalanı üstüme döktüm bende karşılık verdim her hareketine. Ağaçlardan az mı meyve çalmadık? Gülerek, eğlenerek eve gidiyorduk. Nida biraz ıslanınca acıdım hırkamı verdim üşümesin diye. Bir de yorulmuştu, çantasını ben almıştım. Bir bahçeden aldığımız elmaları yiyerek giderken bir teyze durdurdu bizi.
T:Siz bu Anadolu lisesinde mi okuyorsunuz çocuklar?(Okuduğumuz okul belde gibi bir yerde merkeze de yakın)
B:Evet abla.
T:Okul nasıl bari memnun musunuz?(sanki müfettiş amk)
N:Yok abla ya çok kötü hocaları falan derslere girmiyor. Dersler boş.
Teyzeyle dalga geçecek ya akılım.
Konu biraz uzadı adımızı falan sordu işte kendisinden bahsetti falan rahat 10 dakika konuşmuşuzdur giderken de şöyle bir şey söyledi.
T: Bende kocamla lise de sizin gibiydik. Çok eğlenirdik. Şimdi kıçını kaldırıp ağaç bile sulamıyor.(Nida ya bakıp)Umarım bu çocuk sana böyle yapmaz. Çok yakışıyorsunuz. Dedi gitti.
Haydaa. Yol boyunca konuşmadık teyzenin dedikleri aklımızdaydı. Ben millet acaba gerçekten bizi böyle mi görüyordu? Sessiz sessiz gittik işte. Annesi aradı geliyorum ben okya ile birlikteyim. Evine gittik yarın görüşürüz dedi apartmana girdi:
B:Bugun sarılma yok mu diye bağırdım arkasından dönüp bakmadı içeriye girdi. Bende eve gittim kafayı koyup yattım.