Çarşıda annem ve babamla yemek yedikten sonra araba ile eve dönüş yolunda gidiyorduk. Yolun ortasında yaşlı bir dayı dikiliyordu çatlamış bastonuyla. Adama kimse durup yardım etmedi ve benim yardımsever peder durdu yolda geldi dayıya napıyosun yolun ortasında dedi. Dayı bişeyler dedi ama anlaşılmıyor baya yaşlı. Bindirdi babam bunu arabaya nereye gidiyosun falan muhabbet bu adam alzaymır diye teşhis koydum kafamda. Adam hatırlamıyorum buraya nasıl geldiğimi bizim ev ... mahallesinde beni oraya zütür dedi zar zor. Neyse biz bunu zütürdük mahallede bi kanalın önündeymiş. Kanalın öteki tarafında da evi varmış. neyse indirdik bunu arabadan babamla tek başına inemedi. Sonra arabaya geri bindim ben. Karşıda iki teyze vardı bağırdı sordu babam adamı tanıyomusunuz diye. Teyze de atın kanala o salağı kimseye hayrı yok zaten sürekli kayboluyor dedi, arkasını döndü gidiyordu..
Ben dellendim ve hışımla indim arabadan bağırdım karıya:
Teyze 15 yıla da seni atarlar kanalamerak etme dedim. Araba da ki annem arabadan çıkıp çaya atlamadı. babam zıplayıp eye of the tiger açmadı ve alzaymır dayı amuda kalkmadı.
Bu da böyle bi anımdır.