içerim işte , ben yazmayı pek bilmem dünya güzeli. sadece geceler ışığı kovalarken gelir aklıma birkaç kelime. Şafak söker ben hala oturduğum yerde sayıklarım baş harfini , bazı bazı dem tutar kirpiklerim dans eder damlalarla , bir türkünün ezgisi gibi temizlenir göz bebeklerim , garip gelir akşamlara kadar beklediğim günler. Sen okulda istikbalini gözlerken ben dışarıda hapis beklerim. Bulutlarla başbaşayken çok düşündüm o vakitleri , saçların omuzlarına elbise olduğu zamanlar , hani inadına topladığın halde çok da güzel gelirdin gözlerime. Öyle ya türkü gibiydi saçların , türkü gibiydi gözlerin. Sen bakmaya doyamazdın , ben türkülerimi söylerken her yazdığımı sana dinletirdim. Bilmezdim ben nerede ne konulacak. Virgülle noktayı sevgili zannederdim biri kaybolurken öteki yok olacak. Ben yazar hüzünlenirken ayır şu kelimeleri derdim , ben imlanın sırasını dizdikçe sen karalayı verirdin. Şimdilerde daha çok karalar oldum hatalarım geldikçe aklıma. Sonra dersin ki neden bu kadar çok sigara içersin içerim işte , ben yazmayı pek bilmem dünya güzeli zaten yazsam da anlamazsın. Canım sıkıldı mı karalarım , onda da 2 damla gözyaşı akıtırız sonra dersin ki neden bu kadar çok sigara içersin ne bileyim ben içerim işte!!