Muhabbetim her zaman iyiydi ya da bana göre iyiydi. Fakat ne kadar iyi olsa da yakışıklı olmadığım için kızlar bana her zaman mesafeliydi. Kalabalık bir ortamda otururken kızlar her zaman yanımda çocukla ilgilenir, onun yanına oturmaya çalışır, onunla fotoğraf çekilir, onun komik olmayan esprilerine güler, onunla bel altı muhabbet eder, onunla ilgilenir. Bense kenarda köşede kalmış bir vaziyette oturup boş anlarda iki üç kelime etmeye çalışır, kendimce çok iyi espriler yapardım ama kimse gülmez hatta “ııığğyy” tarzı bile tepki vermezdi.

1.70 boyundayım, sülalem hobit gibi kısa olduğundan aslında genlerime göre iyi uzadım. Anasınıfa başladığımda 99 santimetreydim. 1 metrelik cetvel bile benden büyüktü. Kafamda vücuduma göre büyüktü. Buna rağmen okul hayatım boyunca 71 cm uzayarak büyük bir başarı elde ettim. Şu an fiziğime baktığımda tek iyi özelliğimin kilomun gayet yerinde olmasıydı.