PART15

Beni daire içine almıştı ve etrafımda çok fazlalardı beyler. Arapça birşeyler fısıldıyorlardı bana. O arada hayal meyal hatırladığım birşey oldu ve bu çemberde bir boşluk oldu o sırada dedemin sesini duydum o boşluktan içeri girerek yanıma geldi elindeki taşla etrafımızı daire içine aldı çarşaflı kadınların ters olan ayaklarının ucundan çiziyordu daireyi. ardından arapça birşeyler okumaya başladı sonra fısıltılar yavaş yavaş kesildi baş dönmesi yerini yoğun bir baş ağrısı ve uykuya bıraktı arada bir dedem beni uyumamam için dürtüklüyordu. Biraz kendime geldiğimde kafamı kaldırıp bu çarşaflı kadınların gözlerine bakmaya çalıştım ama nafile kafalarını önlerine eğmişlerdi ve gözlerini görmek neredeyse imkansızdı. Dedem kulağıma eğilip korkmamam gerektiğini ve artık bize bişey yapamayacağını söyledi sakın uyuma yoksa ikimizde yanarız dedi ama dayanamıyordum göz kapaklarım gözlerime ağır geliyordu adeta kapnmak için savaşıyordu ama kapatmamalıydım gözlerimi dedem arada sırada bana bakıyor uyuyup uyumadığımı kontrol ediyordu. Dedem gün ışıyana kadar birşeyler okudu ve günün ışımasından 5 dakika öncesinde çemberde olan çarşaflı kadınlar bir bir ayrılmaya ve civardaki köylere girmeye başladılar. gün ışıyınca kimse kalmamıştı etrafımızda ve dedem de bende derin bir nefes alıp ayağa kalktık. Çok yorgunduk ikimizde ama eve yürümek zorundaydık. Böylede olmuştu. normalde 1 saatte yürüdüğümüz eve o yorgunlukla 3 buçuk saatte vardık. Evin kapısını çaldık açan olmadı tekrar çaldık hacı nine uykulu bir şekilde kapıyı açtı ve bizi içeriye buyur etti. Üstümüzü başımızı değiştirip birşeyler yedikten sonra dedeme bir sürü soru sormak istiyordum ama artık göz kapaklarım resmen bana savaş açmıştı. Hemen ilk bulduğum boş yatağa yattım ve güzel bir uyku çektim. Ardından dedemin sesiyle uyandım beni kahvaltıya çağırıyordu. kalktım odaya gittim ve odada yakup yoktu gözlerim onu arıyordu ama onun istanbula gittiğini söylediler.