Beyler bu çocuğun adı Faruktu. Bu dıbına kodumun saykosu gece kapıyı açıp sağa sola baktı kapattı kapıyı. Amk zaten ışıklar sönmüş dışarıda ebesinin amı kadar prangalar var. Daha bu salak neyin kafasını yaşıyordu. Bu mal cebinden bir kalem çıkardı duvarlara arapça bişeler yazmaya başladı. Lan napıyon diyorum tepki vermiyor duvara yazmaya devam ediyordu. huur çocukları aşırı dozda sakinleştirici verdiklerinden yavaş yavaş uykum geliyordu. En son Faruğa napıyon lan dediğimi hatırlıyorum. Bu adam beni odada gibse giber beyler. Sabah uyandım bu salak uyuyordu duvara paragraf yazmış resmen amk arapça aklını gibtiğimin maymunu beni bu işin içine bulaştıracağını nerden bilebilirdim ki. Hademeler geldi bunu kim yazdı dedi ben Faruk yazdı dedim. bin Faruk uyanmıştı. Ben yazmadım onu dedi. Lan dıbına koduğum taşşak mı geçiyon benle gece sen yazdın bunları hatta ben napıyon lan dedim sana. Ben hatırlamıyorum felan dedi. Hademeler cebinden not defteri çıkartmıştı. Bunu not ediyordu galiba. Daha sonra duvarıdaki yazıları sildiler. Benim telefonum yanımda olmadığı için çevirisine bakamıyordum beyler. Her neyse Faruğa güzelce bir şekilde bak Farukcuğum onu sen yazdın yemin ederim dedim. Bu manyak ağlamaya başladı ben hatırlamıyorum böyle bişeyi dedi. Tamam dedim. dıbına koduğumun yeri bildiğin cehennemdi bütün korkuları aynı anda senkronize yaşıyordum beyler. Sigara da içemiyordum amk yerinde krizlerdeydim. Faruk sonunda yanıma geldi abi bana senden önce odada kalan arkadaş da böyle şeyler demişti. Ben kabullenmemiştim. Şu an sen de dedin demek ki ben istemsiz bir şekilde yapıyorum bu hareketleri dedi. Ben Faruğa bakaraktan sen buraya nasıl geldin baştan bi anlatsana dedim. Bu anlatmaya başladı...