Hz. Ömer devrinde mescide gelip giden bir genç vardı. ibadet ve taatında derin mi derin... Başını secdeye koyduğunda güller açıyor, seccadesini gözyaşlarıyla ıslatıyor, ıslata ıslata inliyor, dualar ediyordu. Mescide gelip giden bu genç, Hz. Ömer’in de dikkatini çekmiş. Öyle çekmiş ki; yokluğu mescitte bir yokluk, bir boşluk meydana getiriyor. Bu genç bir gün gelmez olur mescide. Ve sorar koca halife: “Falan nerede, filan genç vardı, nerede o?”
Evine gelip giderken şerli bir kadın musallat olmuştur o gence. Bu genç kaşını kaldırıp da bakmaz bile. O kadının, her köşe başında günaha çağıran pusularına aldırış dahi etmez. Fakat kadın, vazgeçmiyor; şehvet bakışlarını bulandırmış, adeta gencin bir boşluğunu arıyor. Bir sendelemesini bekliyor, onu şeytanın tuzağına düşürerek kıskıvrak yakalayıverecek ve böylece iffet abidesi o genci ebedi hedefinden saptıracak…