- "Hala neyi bekliyorsun girişi bulamadın mı?" dedi. Kendisini tanımıyordum, sadece birkaç saniye mal gibi bakıp kim bu amk diye kendime soruyordum.

- "Gel benimle hadi" deyip kolumdan çekti ve koca binanın çevresini duvarları kendimize siper ederek ağır adımlarla keşfe çıktık. Ardından devam etti. "güvenli yerler hep karşı binalarda, buraya en yakın binaya geçmemiz gerek eğer bu binanın asansör girişini bulamazsak."

Anlamadığım halde başımla onaylıyordum. Biraz daha ilerledikten sonra duvar içe doğru kıvrılıp L şekline geliyordu. Biraz daha sokulduk ve epeyce uzunlukta bir ara caddenin hemen karşısında bir giriş kapısı vardı ama o ara caddenin hemen girişinde ise barikatlar kurulmuş, daha hangi millete ait olduğunu bilemediğim askerlerce her an birinin çıkmasını bekler gibi hazır pozisyonda silahlarını doğrultmuşlardı. Arkalarında askeri araçlar ve komutan zannettiğim birkaç askerin elinde anons aletleri vardı ve sağa sola bağırıyorlardı. Neyce bağırdıklarını duyamıyor, algılayamıyordum. Hala nerede olduğum hakkında, ve en önemlisi nasıl buraya düştüğüm hakkında bir bilgim yoktu.