gectıgımız koyde camii onunde bıle en az 20 kişi oturuyordu sohbet edıyorlardı hatta bır teyze bıze koy ekmegı vermıstı acıkırsanız yersiniz diye ama ben köye girdiğim o anda köyde hiç kımse yoktu pencereler acıktı ve televızyondan gelen sesleri bile duyabılıyordum son olarak camii ye kadar gideyim dedim belkı orda imamı felan bulurum dıye ama yoktu lojmanına gittim ordada yok kısacası köy sankı bır anda terkedilmiş gibiydi ama gercekten hıc kımse hatta kopekler bıle yok olmuş gibiydi en son olarak köyden geri dönüşe geçtim ve çok korkmuştum soluk soluğa kaldığım bir noktada dınlenmek icin oturdum ve bir anda bayıldıgımı anladım ayıldıgımda ali ve murat yanıma ulaşmışlardı