/i/Hayvanlar

  1. 1.
    +2
    ben aşırı hayvan sever bi çocugumdur kucuklugumden beri hayvanlarla büyüdüm diyebilirim ama sokak hayvanlarıyla evde hayvan beslememe izin yokdu annem pek sevmezdi hayvanları anca uzakdan severdi neyse dublex evde kalıyorduk bahçeli falan büssürü sokak kedimiz vardı besliyorduk annemle taşındık ordan bi 6 sene önce apartmanın giriş katına

    üzülüyoduk kedilere kim bakıcak falan işte anneme diyordum alalım birini diye evde bakmak istemiyordu
    şansımıza taşındımız apartmanın bahçesinde yavru kediler varmış 3 4 tane yaşlı bi kadın bakıyormuş işte bunlara biz de o kadının evine taşınmışız işte kedilere bakmaya başladık geldimizde kediler zaten bitmişdi hastalardı annemde çok yaklaştırmıyordu işte yem bırakıyorduk sadece öyle pek hatırlamıyorum 6 sene önce
    öldü yarısı 2 tane kedi kaldı bunlardan büyüdüler işte sağlıklı bi şekilde sonra küçük suratlı anneminde çok sevdiği bi kedi vardı bu hamile kaldı doğduğu yere 2 tane kedi doğurdu

    biz bunlarada bakmaya başladık ama ben kedilerle büyüdüm o doğuran kedinin kafası küçük vucudu küçük suratı küçük böyle bi garip ama çok tatlı bi kediydi hiç öyle bi kediye denk gelmemiştik çok seviyoduk
    neyse bunun doğurdugu 2 yavrunun birinin gözünde bi sıkıntı oldu sokak kedisi sonuçta ama kıyamadık yavruydu zütürdük veterinere gözüne bişi sürdü işte damla verdi damlatmak gerek falan dedi her gün okuldan geldiğimde sürüyordum işte düzeldi gözü ama sonra o kedi kayboldu ne oldunu bilmıyorum annemle üzüldük baya bi tane yavru kaldı annesiyle birlikte

    sonra o yavruda doğurdu aynı yere küçük suratlı 4 yavru birden ben okuldan eve gelirken o kadar mutlu oluyordum ki onları görünce 3 nesil birden bizim bahçede huzur içindelerdi ta ki o kötü güne kadar

    neyse bunlar büyüdüler ettiler yavaş yavaş kaybolmaya başladılar sadece yavruları ve annelerini gormeye baslamıştık üzülüyoduk başlarına ne geldini bilmiyoduk elimizdende bişi gelmiyordu neyse bahçede onlarla oynuyoduk çok alıştık onlar bize küçük suratın emanetiydi bizim apartmanın kapısı var bahçe tarafında demirli ben her gece çıkar kapatırdım o kapıyı kapalı oldugundan emin olmak için hep kapatıyordum yani gece köpekler falan geliyordu

    bi sabah kalkdım işte sigara almaya çıktım yolun karsındada kuş satan bi yer vardı kedi maması satıyordu her sabah 5 liraya onlara büssürü mama bırakıyordum kendimede sigara alıyordum senelerce böyle gelip geçti o gun bahçeye girdiğimde bizim yavrulardan birini gördüm öldürmüşlerdi oldugum yerde kaldım pisi pisi bile diyemiyordum çok kötü hissettim kendimi sonra diğerlerine bakmaya başladım ama bi iz yokdu üzüldüm baya bi ağlıcakdım nerdeyse sanki kardeşim ölmüş gibi hissediyordum eve gittim ertesi gün oldu bakıyorum kedi falan yok geceleri uyurken aklıma geliyorlardı suratları çok üzülüyordum aradan 2 gün geçti çıktım sigara almaya yavrulardan küçük surata en çok benzeyen benim en sevdiğim yavru kapıda beni bekliyordu beni görür görmez nasıl miyavlamaya başladı başından geçenleri anlatıyodu bana resmen
    gözümden yaş geldi onu gorunce

    eve aldım onu annem kızar eder hiç düşünmedim bile o kedi benim evimde kalıcakdı yada ben onun yanında yatıcakdım annem eve geldiğinde yavrum gogsumde yatıyordu yaralı bereli pis bi halde annem gelince ilk şokun ardından çok mutlu oldu ben ona demeden o demişti bana bunu eve alalım diye o günden beri evimizde kedimiz var ev kedisi oldu artık tabi onu alalı 2 sene oldu şimdi alıştık bizden birisi oldu annemde sevdi çok mutluyuz birlikte adı gülooo gün boyu uyuyor keyfi yerinde sevgi ve mutlulukdan başka kötü bişi getirmedi bize onsuz yapamayız
    ···
   tümünü göster