29 Eylül 2000

Çok geçmeden elinde av tüfeği ile bir adam çıktı. Bense yerden kalkmaya çalışıyordum. "Yanlışlıkla düştüm. Çıkacağım." dedim. Belki de hayatım boyunca uydurduğum en saçma yalandı. Adam bağırmaya başladı. Duvarın bir tarafında Salih Farid yürüyor idi, diğer tarafında ben kafama silah dayanmış adama bakıyordum.

Köpekte havlıyordu. "Hırsız." diye haykırdı adam. "Yanlışlıkla düştüm. Şimdi çıkıp giderim, silahını indir." diye uyardım. Adam korkmuş bana bakıyordu. Sanırım hırsızlık vakaları çok oluyordu. Silahını indirecek gibi değildi, köpek havlamaya bu bağırmaya devam ederse Salih Farid ne oluyor diye bakar mıydı acaba duvardan? Bu adam beni öldürürse şimdi görev başarısız olacaktı. Hadi öldürmedi polise zütürdü. Yine başarısız olacaktı. Bir şeyler yapmam lazımdı.

O sırada adam kafasını köpeğine doğru çevirdiğinde beline doğru hamle yaptım birlikte yere düştük. Parmağımı tetiğin arka kısmına sokup adama kafa attım yerdeyken, tetiğe basmaya çalışıyordu. Parmağımda ki baskıdan bunu hissediyordum bir kafa daha attım. Silahı zor bela alıp uzağa fırlattım adamı bayıltana kadar vurmaya devam ettim. Köpekte çıldırmış gibi havlıyordu.