Yaklaşık 1 saat önce babamın görev yaptığı jandarma lojmanına roketli saldırı yapıldı. Allahıma çok şükürler olsun ki babam orada değildi, görev yerinde olanlardan da ölen veya yaralanan kimse yok, terörist roketi yan binaya isabet ettirmiş. Bu olay Hakkari de Şırak da değil Türkiyenin en batısında yaşanıyor ve bu terörist yaşadığım yerde hala özgür şekilde dolaşıyor. Biz asker çocukları her zaman bu korkuyla yaşıyoruz, batıda görev yapan bir askerin çocuğu olarak doğuda yakını görev yapan insanların yaşadığı korku ve üzüntüyü ben bile tahmin edemiyorum. En küçük olayda yüreğimiz ağzımıza geliyor, çok küçük yaşlarda ölüm korkusunun bilincinde olup bu korkuyla yıllarca yaşıyoruz. Sürekli yaşadığımız yerden ayrılmamız, sosyal yaşantımızın olamaması, ailemizden akrabalarımızdan uzakta yaşamamız bunların hiçbiri bizim için zerre problem değil, biz asker çocuklarının tek isteği canımızdan çok sevdiğimiz babalarımızın ve vatanımızın güvenliği. Asker çocuğu olmak şereftir, göğsümüzü gere gere 'Benim babam asker' ! Diyebilmektir. Allah Türk askerini muzaffer eylesin.