beyler çok beklettim biliyorum şimdi hastaneden yazıyorum. ben ara ara nöbet geçiren bir rezidüel şizofreni hastasıyım. az önce odamda duvarın köşesinde titrerken annem görmüş hemen alıp hastaneye getirdiler, yatıştırıcılar filan derken bir de serum taktılar vücudumu çok kasmışım nöbet geçirirken ve kendime zarar vermişim ağrılarım var. serumu yerken bi sözlüğe bakayım dedim açtım hikayeyi okumaya başladım çok ilginç gidiyordu ta ki nickimi görene kadar. kriz esnasında bunları yazmışım hep tüylerim diken diken şimdi nasıl bir dünya kurduğuma inanamıyorum. doktordan beni yatırmasını isteyecem böyle hayat olmaz. iş yeri de yok murat da yok patron da yok. hepinizden özür diliyorum.