11 Eylül 2000

Önce cebimizde ki son para ile istanbul'da bir otele yerleştik. 1 gece konaklayıp Ertuğrul Ağabey'in yanına geçecektik. Temizlendik. Kendimi yatağa attığımda çok garip hissettim. Sırtım çok olmasa bile uzun süre sonra yumuşak bir yer görmüştü.

Vatan'da kendisini diğer yatağa attı. "Başardık." dedi. "Beni Iraklı zannediyorlar." dedim güldüm. "Kim bilir biz diye kaç kişiyi gözetim altına aldılar, kaç kişinin hakkına girdik Irakta." dedi güldü. "Aslında birçok kişi bize borçlu, savaş çıkmıyorsa tek sebebi orada ki roketatarı engellememiz." dedim. Kafasını salladı.

Gazete almıştık yanımıza incelemeye başladım." Sence ne olur bundan sonra? Özellikle Türk mermisi ile öldürmemi söylediler. Amaç neydi sence?" diye sordum. "Bizi savaşa çekemeyeceksiniz diye mesaj veriyoruz bence." dedi.

Mutluyduk, yatağa yatıp tavanı izlemeye başladım. Ülkemiz için bir şeyler yapmıştık. Belki de savaşı engellemiştik. Olacaklardan habersiz uykuya dalmıştım.