mtv gelmiş, ortalığı kasıp kavuruyorsunuz ve hemen hemen her kitleye hitap edebilecek bir kanalsınız.

metal hareketi abd'de ulaşmış, black metali öldüren death metal en iyi ürünlerini chuck schuldiner ile ile vermiş ve yerini thrash metale bırakmış. big four denilen gruplar -özellikle metallica- almış başını gidiyor. black album, countdown to extinction, youthanasia; vulgar display of power, far beyond drvien; bloody kisses, october rust gibi şahane albümlerle amerikan metali güzel günler yaşıyor. avrupalılar da boş durmuyor. ingiltere'den ve almanya'dan köklü gruplar kaldığı yerden devam ediyor. kamelot ve moonspell gibi yeni oluşumlar umut veriyor.

doksanların ikinci yarısında ne oluyorsa korn gibi, limp bizkit gibi, slipknot gibi çok ilginç gruplar çıkıyor. çok değil, on senelik bir geçmiş içerisinde teknik bakımından kusursuza yakın albümler verilirken bu gençler öfkelerini müziğe karıştırıp tekniği ikinci plana atıyor. bana kalırsa bu hareket uzun vadede metalin hayatını kurtarıyor ama thrash'in ömrünü hatırı sayılır miktarda kısaltıyor. sonrası 2000'ler zaten, karşımıza çıkan emo akımı ve şu anda karşımızda olan envai çeşit metalcore grubu... nu metal işte.

limp bizkit hala çok acayip bir grup. korn elektronik elementleri akıllıca kullanmaya başladı, slipknot öfkesini bir kenara attı. şimdi metalde ivme core'dan yana ve bana kalırsa bunun kökeni de doksanlar.