1939 yılında ABD’nin Iowa eyaletinde 22 yetim çocuk üzerinde kekemelikle ilgili bir deney yapıldı. Deneyi Iowa Üniversitesi’nden Dr. Wendell Johnson yaptı. Wendell, kendi öğrencilerinden birini deneyi yapmakla görevlendirdi ve kendisi de deneyi yakından takip etti. Deneyi yapanlar düzgün konuşmayla ilgili bir müddet eğitim verdikleri çocukları iki ayrı gruba ayırdılar ve ilk gruba olumlu bir geri bildirim verdiler. Çok düzgün konuştuklarını ve mükemmel bir iş çıkardıklarını söylediler. ikinci gruba ise tamamen negatif ve olumsuz görüşler bildirip çok kötü konuştuklarını ve hepsinin birer kekeme olduğunu ve yaşamları boyunca kekeme kalacaklarını söylediler. Negatif geri bildirim alan gruptaki normal çocukların çoğu hayatları boyunca pgibolojik rahatsızlık ve konuşma bozukluğu yaşadı. Wendell’in akademik çevreden arkadaşları bu deneye Monster Study yani Canavar Deneyi adını verdiler çünkü Wendell’in sırf hipotezini test etmek için yetim çocukları kullandığını söylediler. O zamanlar Nazi’lerin insanlar üzerinde yaptığı deneylerden dolayı yargılanmaları devam ettiği için Dr. Wendell de bu deneyi korkup gizledi. Kendisinin de yargılanabileceğini düşündü ve deney sonuçları hiçbir zaman yayınlanmadı. Deneye ait tek bilgi Wendell’in öğrencisinin tuttuğu notlar oldu.

2001 yılında Iowa Üniversitesi deneyden ötürü resmi bir özür yayınladı.