Ama olmadı. o konuşmadan sonra daha konuşamadık 1 ay boyunca. Belkide ikimizde telefon başında bekledik. Veya ben paranoyaklaştım sürekli telefona bakmaktan. Kuraldır ilk adım her zaman erkeklerden gelir diye. Çalıştığım yerdeki bir abim vardı onunla konuştum böyleyken böyle akıl ver bana diye. Dedi madem ortak arkadaşlarınız var bir araya gelin öyle görüşün dedi. Öylemi yapayım abi dedim. Sonra fikirde aklıma yattı Enesi aradım bu dedi hafta sonu şu cafe ye gel şu saate izin alırsan bekleriz seni dedi. Bende itiraz etmedim şefle görüştüm. izin verdi. Enesi çaldırdım geliyorum maksatı.

Cafeye girdim onları arıyorum mal gibi. Gördüm yanlarına gittim oturdum beş kişiyiz. Beni beklemişler sipariş için. Herkes çay söyledi çaylar falan geldi. Masa şöyleydi herkesin önünde çay vardı erkeklerde sigara vardı Elifte tek tük içiyodu zaten o da almış eline bir marifetmiş gibi. Bende gözucuyla Nida'ya bakmıştım tiksiniyordu. Elif demesin mi "Okya sen sigarayı bıraktın mı ?" diye. Sus kızım sus başımızı yakacaksın. Dedim yok rahatsız oluyorum falan herkes içince bende içersem Nida'ya ayıp olacak içmedim. Konuştuk falan. Beni aradılar olum gelebiliyorsan gel patron gibmesin. Hızlıca kalktım masadan herkese baybay dedim Hesabı ödeyip gidecekken Nida yanıma geldi sana eşlik edeyim temiz havada almış olurum dedi. Bende gülümsedim ne diyeceğimi bilemedim o an.Sonra bende Eğer gelirsen yarın daha temiz havası olan bi yere gideriz dedim.

Resmen yavşamıştım diyaloğu birden ben kurmuştum öyle gelmişti içimden. Sonra özür dilerim. Beyler ne bileyim yavşamak kötü bir şeydir diye. Yavşaklığı ben hep huur çocuklarında gördüm. Bilemedim yani. Kabul etmedi o anda. Cafeyle lokanta arasında 15 dakikalık mesafe var bende olabildiğince geç gittim içebildiğim kadar sigara içtim. Ergen aklı işte olum ne yaptın kızı kaybettin moduna girmiştim.

Akşam uyumaya giderken telefon titremeye başladı masa oynuyordu resmen Baktım. Nida arıyor saat gecenin 1 i.Ne oluyo amk.