5 Eylül 2000

içeride 1,5 saat konuşma oldu. En sonunda bakan gülerek çıktı her şey yolunda gibiydi. Arabaya binince rahatladım fakat araba zırhsızdı. Yol boyunca korumam lazımdı fakat bir zaman sonra görüş alanımın dışında çıkacaklardı.

"Ulan bunu nasıl düşünemedim, adam zırhsız araçla gelirse diye... " söylendim. "Anasını satayım, ne işin var senin burada zırhsız araçla." diye de devam ettim. Zaytoun caddesine girmişlerdi. Ara sıra yol sapıyordu.

"Amerikayı suç üstü yakalayamazsak derdimizi anlatamayız." dedim kendi kendime, Zaytoun caddesinde ilerliyorlardı. Çimenlik alana geldiler. "Kavşağa az kaldı." dedim. Çimenlik alan yol boyunca yükseliyordu. Yani yolu arasına alıyordu bir tümseğe dönüşüyordu.

Çimenlik alanı incelerken bir tane adam gördüm. Elinde Roketatar ile bekliyordu. Hiç tereddüt etmeden tetiğe bastım. Yüksekte olduğu için görünmesi imkansızdı. Susturucu olduğu içinde ses çıkmamıştı. Adam yığıldı. Adamı nişangah ile incelemeye başladım.

"Amerikalı."

diye söylendim. Silahı topladım. O sırada taciz ateşi yedim. Dürbünü elime alıp baktığımda Iraklı bir keskin nişancı tetiğe basmıştı. Üstüne susturucu da yoktu. Tüm dikkat bana çevrilmişti. Görevimi yapmıştım fakat farkedilmiştim.