okullar açıldı. evde bir hazırlıklar yapıyorum bizimkiler falan şüphelendi tabi. babam 'jole mole ne ayak la züt' gibi tepkiler veriyor. jilet gibi giyindim okul elbiselerini. altına simsiyah kundara. gittik andımız sırasına girdik tak varmış gibi. ama beyler herkes sivildi lan bir ben böyle mal gibi gelmiştim. zaten kendimizle çok barışık değiliz. yedik mi ilk ofsaytı. bu da en ön sıralarda. ben 8 yılda en fazla 15 -20 kez girebildim şu sıraya. arkalardayım tanıdığım çocuklarla konuşuyoruz.

Osman vardı bizim samimi arkadaşlardan. onunla ne tak yiyeceğimiz üzerine konuştuk falan. bu da oğlum yapacak bi şey yok biz eski sınıfımızdakilerle takılırız falan dedi. bak hele dıbınakodumun andaval köylüsüne dedim içimden ulan ne mal adamsınız dedim. (bunu direkt yüzüne)

girdik sınıflara herkes kendi sınıfındaki kişilerle grup oluşturmuş. sınıf altıya bölünmüş dıbınakoyum. ben yine bizim fakirlerle takılıyorum. alayı da kürt beyler ben de zütüm zütüm uzaklaşmak istiyorum bu bölücü timden.

zor olmadı 2-3 gün sonra başka arkadaşlarım oldu. özellikle türklerden seçiyordum. yozgatlı, konyalı,erzurumlu, çankırılı birkaç tane arkadaşım oldu. Okan'la falan tanıştık. ileride bu çocuk bana ilk ferre cdsini verecekti. hediye olarak değil lan. izleyeyim diye. neyse bu okan'la baya samimiyiz. bunun da ağzı laf yapıyor anlaşıp gidiyoruz. derken beyler benim kızın bu Okan'a aşık olduğunu öğrendik. 1 ay sonra falandı.