küçük çocuğun en sevdiği şey, yatak odasındaki dolaba girip beyaz ayısı ile oynamakmış. ama annesi bu duruma çok kızıyormuş, çünkü kocası yokken sevgilisini eve alıyormuş.

kadın bir gün, çocuğunun dolapta olup olmadığını kontrol etmeden sevgilisini yatak odasına almış. bu sırada aniden kocası gelince, kadın sevgilisini dolaba sokmuş. adamla çocuk dolabın içinde karşılıklı birbirine bakarlarken, karı-koca sevişmeye başlamışlar.

çocukla adam arasında da diyalog başlamış:

- amca !

- efendim.

- benim bir beyaz ayım var.

- eeee!

- sen onu satın alacaksın.

- çocuğum ben kocaman adamım, ne yapayım ayıyı?

- yok yok alacaksın.

- almayacağım ulan.

- alacaksın alacaksın, yoksa çıkar babama söylerim.

- peki peki sus, ne kadar?

- 50 dolar.

- hadi lan, buna 50 dolar vermem.

- peki, ben de çıkar babama söylerim.

- peki peki, al şu 50 doları.

aradan bir süre geçmiş:

- amca !

- ne var?

- ayımı geri ver.

- hadi lan, ben ona 50 dolar saydım.

- vereceksin, yoksa çıkar babama söylerim.

- peki lan velet, al şunu da sus.

biraz sonra;

- amca benim beyaz ayı var ya!

- eeee ?...

- sen onu 100 dolara alacaksın.

- hmmmpoffff!

bu böyle sabaha kadar devam etmiş. çocuk adamın cebindeki tüm parayı almış. ertesi gün gitmiş bu paralarla kendisine bir bigiblet almış.
eve geldiğinde annesi;

- bunu nereden buldun, diye sormuş.

- parayı yerde buldum.

- olmaz çocuğum, günah işlemişsin. git bigibleti geri ver, parayı al, onu da kiliseye bağışla. gitmişken de parayı nasıl bulduğunu anlat, günah çıkar.

çocuk istemeye istemeye annesinin dediklerini yapmış. parayı kiliseye bağışladıktan sonra günah çıkarma odasına girmiş. rahip kabinin diğer tarafından seslenmiş:

- buyur çocuğum.

- rahip amca, benim bir beyaz ayım var.

rahipten gürleme gibi bir ses gelmiş:

- gibtir git lan, bela mısın, nesin sen?